Na plaży miejskiej otworzono uroczyście Aleję Sław Olsztyńskiego Sportu. Pamiątkowe tablice odsłonili czterej medaliści olimpijscy: Zbigniew Lubiejewski, Mirosław Rybaczewski, Andrzej Gornowicz i Adam Seroczyński. Miejsca na kolejne nazwiska jest jednak jeszcze sporo.
Pomysł stworzenia Alei zrodził się w głowie Leszka Dublaszewskiego dziesięć lat temu. W tym celu, wspólnie z Alicją Rutecką i Andrzejem Grudzińskim, powołali fundację Olsztyński Laur Sportowy. Trudności związanych z procedurami było sporo, jednak wszystko dobrze się skończyło i w poniedziałek 6 września odsłonięto Aleję Sław Olsztyńskiego Sportu.
Aleja Sław Olsztyńskiego Sportu oficjalnie otwarta!
Jako pierwsi swoje pamiątkowe tablice z mosiądzu odsłonili czterej medaliści olimpijscy: Zbigniew Lubiejewski i Mirosław Rybaczewski – złoci siatkarze z Montrealu (1976), Andrzej Gronowicz – srebrny kanadyjkarz również z Montrealu i Adam Seroczyński – brązowy kajakarz z Sydney w 2000 roku.
W uroczystości wzięli ponadto udział prezydent Olsztyna Piotr Grzymowicz, marszałek Gustaw Marek Brzezin, radni miejscy z przewodniczącym Robertem Szewczykiem, aktorka Irena Telesz-Burczyk, mieszkańcy, a także liczna grupa olsztyńskich olimpijczyków, m.in. Małgorzata Birbach-Kowalewicz (lekka atletyka, Barcelona 1992), Stanisław Iwaniak (siatkówka, Monachium 1972), Aleksandra Lisowska (lekka atletyka, Tokio 2020) i Maciej Sarnacki (judo, Rio 2016 i Tokio 2020).
– Największe swoje sukcesy wiążę z Olsztynem. I to nie tylko te sportowe, bo tu poznałem też swoją żonę, z którą w tym roku będziemy obchodzili 45. rocznicę ślubu. Cały czas mam kontakt z tym miastem, bo przyjeżdżam tu kilka razy w roku i zawsze spędzam tu miło czas – przyznał Mirosław Rybaczewski, który obecnie mieszka we Francji.
“Oby Olsztyn medalami stał”
Jeszcze więcej kilometrów pokonał natomiast Andrzej Gronowicz, który na odsłonięcie Alei Sław przyleciał aż z Kanady, gdzie mieszka od 30 lat. – Znajdujemy się w miejscu, które wiele lat temu było moim domem. To w Olsztynie się wychowałem, tu pływałem, tu skończyłem też karierę, która przebiegała dość szybko, więc nie musiałem się długo męczyć – mówił nasz srebrny medalista z Montrealu.
Andrzej Gronowicz podziękował też żonie za wsparcie i Wacławowi Sklinsmontowi, który był jego pierwszym trenerem, gdy w juniorach stawiał swoje pierwsze kroki. Zbigniew Lubiejewski czas na przemowę wykorzystał z kolei na… obdarowanie pozostałej trójki uhonorowanych sportowców koszulkami z napisem “Jestem Warmiakiem”. – Żebyście pamiętali, kim jesteście – mówił nasz złoty siatkarz.
Adam Seroczyński, najmłodszy w gronie uhonorowanych, przypomniał, że na jego medal w tej konkurencji Polska czekała… 24 lata. Życzył, abyśmy na podobny sukces czekali krócej, jednak to nie będzie możliwe – na igrzyskach w Paryżu (2024 rok) od medalu Seroczyńskiego miną bowiem 24 lata. – Oby Olsztyn medalami stał – dodał Adam Seroczyński i podziękował zebranym za przybycie.
Po oficjalnej części nie zabrakło również tej mniej oficjalnej. Kibice, którzy przyszli zobaczyć naszych medalistów olimpijskich, długo robili sobie wspólne zdjęcia. Długo też z nimi rozmawiali.
Miło jest wspomnieć osoby kto osiągnęły sukces.
Chciał bym aby w tym miejscu pojawiła się tablica Pana Tadeusz Milewskiego który w tamtym roku od nas odszedł. W latach 1958–1971 był członkiem Kadry Narodowej i reprezentantem Polski w lekkiej atletyce oraz czołowym zawodnikiem olsztyńskiej Gwardii w biegach długodystansowych. W 1976 r. był uczestnikiem paraolimpiady w Toronto, gdzie zdobył brązowy medal.
Działacz społeczny i sportowy, inicjator projektu odbudowy Stadionu Leśnego w Olsztynie,
Został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Wielu osobom znana postać np. obecnemu Panu Prezydentowi Olsztyna.
Zasłużył sobie na to.