Poszukiwacze z Stowarzyszenie Historyczno – Eksploracyjne Jaćwież, działając na podstawie pozwolenia wojewódzkich służb ochrony zabytków, znaleźli siekierkę z epoki brązu.
– Znalezisko właśnie zostało przekazane do naszej delegatury w Ełku – informuje Warmińsko-Mazurski Urząd Ochrony Zabytków. – Zabytek ma być konserwowany i poddawany analizom na UMK – Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu, w Instytucie Archeologii, Katedrze Prahistorii w Centrum Archeologii Stosowanej w zespole kierowanym przez dr hab. Jacka Gackowskiego.
Zdaniem Stowarzyszenia Historyczno – Eksploracyjne Jaćwież – Ełk, Augustów, wstępne datowanie znalezionej siekierki to 900-1300 lat p.n.e. – Prawdopodobnie jest to siekierka szynowa typu Tautušiaų. Charakterystycznymi cechami tej siekiery są szerokie, łopatkowe ostrza, trzony masywne z szerokimi dwoma podniesionymi brzegami. Na brzegach wyrobu dostrzec można wyraźne szwy odlewnicze, co świadczy o ich wytworzeniu w matrycy (glinianej lub woskowej) – informuje Stowarzyszenie Historyczno – Eksploracyjne Jaćwież – Ełk, Augustów na swojej stronie internetowej.
Poszukiwacze, powołując się na inne podobne znaleziska na terenie kraju, m.in. z Rozkopaczewa i Radzić Starych, twierdzą, że pozwala to ulokować odkrytą przez nich siekierkę w epoce brązu. – Broń tego rodzaju, określana w literaturze archeologicznej jako typ Tautušiaų łączona jest z kręgiem kultury wschodniobałtyjskiej. Na obszarze Polski południowej i wschodniej siekiery typu Tautušiaų stanowią wyjątkową rzadkość – podkreślają.